25 september - De laatste dag
Door: Nicolette
Blijf op de hoogte en volg Erfgooiers College
25 September 2021 | Nederland, Huizen
Het zit er weer op. Ik schrijf dit stukje in de TGV op weg naar Parijs waar we om 13.00 uur aankomen. Het einde van de Via Podiensis komt langzaam in zicht. We hebben nu ruim 600 km van de ongeveer 750 km lange route naar Saint-Jean-Pied-de-Porte, op de grens naar Spanje en aan de voet van de Pyreneën, afgelegd. Inclusief deze groep hebben Roos en ik inmiddels al 33 leerlingen kennis laten maken met deze bijzondere manier van reizen. De leerlingen hebben afgelopen week ervaren hoe het is om als pelgrim op weg te zijn naar Santiago de Compostela. De rugzak voelde de ene dag zwaarder dan de andere, de benen deden het de ene dag beter dan de andere, de ene herberg was comfortabeler dan de andere en het ontbijt was helaas ook niet altijd wat we graag zouden willen. Maar aan het einde van elke dag was daar het voldane gevoel het toch maar weer geklaard te hebben.
De route was mooi, nooit vlak, ik schat dat we per dag gemiddeld 400 tot 500 meter stegen en daalden. We hebben heel veel kerken bezocht en zijn door mooie, oude verstilde dorpjes gelopen. Deze etappe was relatief zwaar door de geniepige klimmetjes de hele dag door en omdat we drie dagen ruim 30 km hebben gelopen.
Het was een fantastische groep. Het tempo lag hoog en er was geen echt verschil tussen de snelsten en de langzaamsten. Maar belangrijker, de sfeer was geweldig. We hebben onderweg en ‘s avonds aan tafel goede gesprekken gevoerd, er werd gezongen en gelachen en er was altijd aandacht voor degenen die het die dag wat zwaarder hadden.
Ik had zes jaar geleden toen ik het idee kreeg dit met leerlingen te gaan doen, niet gedacht dat het zo’n succes zou worden en dat we nu alweer vier keer hebben gelopen. Dat was ook niet mogelijk geweest zonder Roos (Terhorst) zonder wie ik dit niet had gekund en gewild. En dan niet alleen omdat zij de blaren altijd verzorgt en de treintickets regelt (waaraan ik een bloedhekel heb), maar omdat het gewoon altijd hartstikke gezellig is met haar.
Ook wil ik onze vaste sponsor Geert Schaaij van Beursgenoten bedanken en het Westlandkaas familiefonds. Zonder het familiefonds van Westlandkaas, hadden wij dit jaar niet het mooie bedrag van €1.000 over kunnen maken naar het Lilane fonds.
En ten slotte wil ik mijn lieve vriendin Sonja vermelden, die alle contacten met de herbergen en de taxi onderhoudt. Zonder haar was dit ‘a hell of a job’ geweest.
Leuk dat je ons hebt ‘gevolgd’ en ik hoop tot volgend jaar.
Nicolette (mevr. Brands)
De route was mooi, nooit vlak, ik schat dat we per dag gemiddeld 400 tot 500 meter stegen en daalden. We hebben heel veel kerken bezocht en zijn door mooie, oude verstilde dorpjes gelopen. Deze etappe was relatief zwaar door de geniepige klimmetjes de hele dag door en omdat we drie dagen ruim 30 km hebben gelopen.
Het was een fantastische groep. Het tempo lag hoog en er was geen echt verschil tussen de snelsten en de langzaamsten. Maar belangrijker, de sfeer was geweldig. We hebben onderweg en ‘s avonds aan tafel goede gesprekken gevoerd, er werd gezongen en gelachen en er was altijd aandacht voor degenen die het die dag wat zwaarder hadden.
Ik had zes jaar geleden toen ik het idee kreeg dit met leerlingen te gaan doen, niet gedacht dat het zo’n succes zou worden en dat we nu alweer vier keer hebben gelopen. Dat was ook niet mogelijk geweest zonder Roos (Terhorst) zonder wie ik dit niet had gekund en gewild. En dan niet alleen omdat zij de blaren altijd verzorgt en de treintickets regelt (waaraan ik een bloedhekel heb), maar omdat het gewoon altijd hartstikke gezellig is met haar.
Ook wil ik onze vaste sponsor Geert Schaaij van Beursgenoten bedanken en het Westlandkaas familiefonds. Zonder het familiefonds van Westlandkaas, hadden wij dit jaar niet het mooie bedrag van €1.000 over kunnen maken naar het Lilane fonds.
En ten slotte wil ik mijn lieve vriendin Sonja vermelden, die alle contacten met de herbergen en de taxi onderhoudt. Zonder haar was dit ‘a hell of a job’ geweest.
Leuk dat je ons hebt ‘gevolgd’ en ik hoop tot volgend jaar.
Nicolette (mevr. Brands)
-
25 September 2021 - 18:21
Roos :
Inmiddels zit ik in trein 3 die mij naar Utrecht brengt, met een grote bos bloemen van de groep. Echt heel tof. Zoals Nicolette al schreef een fijne groep die omkeek naar elkaar, ook commentaar had op elkaar en liep met elkaar. Het is altijd een beetje onwerkelijk als je daarna in je eentje weer met beide benen in het "normale" leven stapt maar dit pakken ze ons niet meer af. Renske, Tian en Thomas tot dinsdag in de les en de rest tot ergens in de gangen. -
25 September 2021 - 18:27
Sonja Schaap:
Lief Nicolette en heel graag gedaan!
Als het daadwerkelijk weer allemaal geregeld is en de groep de tocht er weer op heeft zitten is de voldoening groot. Het was afgelopen jaar niet gemakkelijk. Corona gooide eerst roet in het eten en deze zomer was het de vraag of en hoe de wandeltocht gehouden kon worden met alle restricties. Extra mooi dat het toch gelukt is, met medewerking van school, ouders en natuurlijk Nicolette en Roos. Zij doen het echte werk met de leerlingen. Chapeau en deze mooie ervaring nemen jullie weer mee in je rugzak!
-
26 September 2021 - 12:18
Ilja En Nils:
Beste Nicolette, Roos en Sonja,
Sterre is inmiddels een halve dag thuis en wij zijn verwend met mooie verhalen over de tocht. Het is een waterval van woorden over de dingen die jullie hebben gezien, de vriendschappen, de lol en natuurlijk het afzien.
Onze dank is groot dat jullie deze lifetime ervaring mogelijk hebben gemaakt voor deze groep.
Het grootst compliment naar jullie toe is waarschijnlijk dat Sterre zei: "ik ga zeker nog een deel van de pelgrimstocht lopen!".
Groetjes, Ilja en Nils
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
