Donderdag 1 juni 2017 Van Espagnac naar Marlac s/C
Door: Nicolette Brands en Victor Schiltmans
Blijf op de hoogte en volg Erfgooiers College
01 Juni 2017 | Nederland, Naarden
Nicolette schrijft:
Nog geen twee jaar geleden ontstond mijn 'estafette-naar-Santiagoplan' en nu zitten Roos en ik in de trein terug naar huis met acht zeer voldane, trotse en uitgetelde leerlingen. Samen met de groep van vorig jaar hebben nu al 16 leerlingen kennis gemaakt met het pelgrimeren: lange, zware dagen, veel hoogtemeters maken, waarbij aan het einde van de dag de rugzakken van sommigen wel heel zwaar leken te worden, slechte, veel te korte nachten, blaren, veel blaren, rijst eten en nog meer rijst eten (Benjamin: zo kunnen we tenminste zeggen dat we hebben gerijst), maar ook: mooie kerken, middeleeuwse dorpjes, gastvrijheid, fraaie vergezichten, zowel in de gesprekken als letterlijk, bewondering van de andere, oudere pelgrims, Benjamins (slechte) grappen, de lichten van de kathedraal uitdoen, klokken luiden en last but not least de gezelligheid met elkaar.
De groep was geweldig. Het was heel jammer dat we de sterkste dame namelijk Sabine de laatste dagen bij het lopen moesten missen, maar ook zonder haar lag het tempo hoog! Vandaag was het een relatief korte dag. De 15 km inclusief 500 meter stijgen en dalen legden we in nog geen 4 uur looptijd af. Om half 1 eindigden we in Marceillac sur Celé waar een taxi ons ophaalde en naar Cahors bracht. Nu hebben we nog een lange treinreis voor ons in een veel te hete trein. In gedachten zijn Roos en ik al bezig met het plannen van volgend jaar, want we zijn beide nog steeds overtuigd van het unieke van ons Santiagoproject.
Victor schrijft:
We stonden kwart voor zeven op en konden niet ons bed uitkomen voor deze laatste dag. Alle kleren stonken en de deobussen waren zo op. Nog 15 kilometer waar niemand echt tegenop zag. We hebben de dag in 2 delen gelopen. De eerste pauze was in een dorpje waar de huizen uit de muurwand kwamen. Dit was ontzettend mooi. We vervolgde onze weg en kwamen aan in het laatste plaatsje. Daar hadden we anderhalf uur pauze. We gingen eerst eten halen en daarna de rivier in. Er lagen boten en wij pakten die. Er zat een slang onder de boot en ik besloot die te pakken. Vervolgens besloot de slang op mijn hand te poepen. De taxi arriveerde en we kwamen na een halfuur uit in Cahors. Daar gingen we de kathedraal in. Deze was erg mooi. We gingen opzoek naar een pizzeria en na een halfuur vonden we die. Na een heerlijke maaltijd liepen we naar het station (Florentine en Sabine gingen met de chagrijnige taxi-vrouw mee). Nu zitten we in de trein en zijn ontzettend moe. Dit was een reis om nooit te vergeten. Daarom willen we ook de sponsors ongelooflijk bedanken. Bedanken voor het sponsoren van de reis. Zonder jullie was het niet mogelijk geweest!
Nog geen twee jaar geleden ontstond mijn 'estafette-naar-Santiagoplan' en nu zitten Roos en ik in de trein terug naar huis met acht zeer voldane, trotse en uitgetelde leerlingen. Samen met de groep van vorig jaar hebben nu al 16 leerlingen kennis gemaakt met het pelgrimeren: lange, zware dagen, veel hoogtemeters maken, waarbij aan het einde van de dag de rugzakken van sommigen wel heel zwaar leken te worden, slechte, veel te korte nachten, blaren, veel blaren, rijst eten en nog meer rijst eten (Benjamin: zo kunnen we tenminste zeggen dat we hebben gerijst), maar ook: mooie kerken, middeleeuwse dorpjes, gastvrijheid, fraaie vergezichten, zowel in de gesprekken als letterlijk, bewondering van de andere, oudere pelgrims, Benjamins (slechte) grappen, de lichten van de kathedraal uitdoen, klokken luiden en last but not least de gezelligheid met elkaar.
De groep was geweldig. Het was heel jammer dat we de sterkste dame namelijk Sabine de laatste dagen bij het lopen moesten missen, maar ook zonder haar lag het tempo hoog! Vandaag was het een relatief korte dag. De 15 km inclusief 500 meter stijgen en dalen legden we in nog geen 4 uur looptijd af. Om half 1 eindigden we in Marceillac sur Celé waar een taxi ons ophaalde en naar Cahors bracht. Nu hebben we nog een lange treinreis voor ons in een veel te hete trein. In gedachten zijn Roos en ik al bezig met het plannen van volgend jaar, want we zijn beide nog steeds overtuigd van het unieke van ons Santiagoproject.
Victor schrijft:
We stonden kwart voor zeven op en konden niet ons bed uitkomen voor deze laatste dag. Alle kleren stonken en de deobussen waren zo op. Nog 15 kilometer waar niemand echt tegenop zag. We hebben de dag in 2 delen gelopen. De eerste pauze was in een dorpje waar de huizen uit de muurwand kwamen. Dit was ontzettend mooi. We vervolgde onze weg en kwamen aan in het laatste plaatsje. Daar hadden we anderhalf uur pauze. We gingen eerst eten halen en daarna de rivier in. Er lagen boten en wij pakten die. Er zat een slang onder de boot en ik besloot die te pakken. Vervolgens besloot de slang op mijn hand te poepen. De taxi arriveerde en we kwamen na een halfuur uit in Cahors. Daar gingen we de kathedraal in. Deze was erg mooi. We gingen opzoek naar een pizzeria en na een halfuur vonden we die. Na een heerlijke maaltijd liepen we naar het station (Florentine en Sabine gingen met de chagrijnige taxi-vrouw mee). Nu zitten we in de trein en zijn ontzettend moe. Dit was een reis om nooit te vergeten. Daarom willen we ook de sponsors ongelooflijk bedanken. Bedanken voor het sponsoren van de reis. Zonder jullie was het niet mogelijk geweest!
-
01 Juni 2017 - 18:37
Diederik En Gina:
We wensen jullie allemaal een fijne terugreis.
Wat fijn dat jullie het leuk hebben gehad en dat het zo goed bevallen is dat jullie dit volgend jaar dit weer gaan organiseren.
Deze reis zullen de leerlingen voor altijd in hun gedachten meenemen en waar ze later zeker positief en veel aan zullen terug denken.
Bedankt hier voor.
Groetjes Diederik en Gina -
01 Juni 2017 - 18:51
Gine Reinink:
Hele goede terugreis gewenst voor jullie. Ik vond het leuk iedere dag jullie wandelverhaal te volgen. Bewondering voor jullie en dit is een prachtige herinnering voor jullie. Die 'extra' bagage draag je je hele leven verder mee!
Sabine sterkte gewenst en ik hoop dat je voet snel hersteld. Lekker uitrusten en een fijn Pinksterweekend gewenst.
Groetjes -
01 Juni 2017 - 18:58
Tineke:
De dag is om, de tocht is volbracht, veel gelopen, gezien, geklets, gezellig ontbeten, 's-avonds dineren en vroeg naar bed. Vele foto en verhalen, hier genieten jullie nog wel een tijdje van. Een goede treinreis, hopelijk kunnen jullie wat slapen. Een welkom thuis allemaal. Groeten Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
