16 september 2018 Lascabanes naar Lauzerte

De dag begon zoals gewoonlijk weer met stokbrood en jam. Vervolgens zijn we om 8:10 vertrokken richting Moncuq. Na twee uur flink doorpakken kwamen we daar aan. We hadden toen al 10 kilometer afgelegd! In Moncuq kregen we een uur de tijd om op plaatselijke markt eten te kopen voor de lunch. Dit werd dan ook zeer uitbundig gedaan. Een groep enthousiaste pelgrims trok veel bekijks op de markt. De groenteman vroeg bijvoorbeeld waar we vandaan kwamen en verder hebben we ook nog gesproken met Nederlandse pelgrims. We hebben nog lekker gegeten aan een picknicktafel en toen trokken we verder. We vervolgden onze tocht richting een kleine kapel waar we even pauze hielden. Een Duitse pelgrim begon daar een heel verhaal tegen een deel van de groep op te hangen. Voor hen was de lach moeilijk in te houden, aangezien twee Amerikanen daarachter gekke bekken trokken. Toen hebben we nog een uur gelopen naar onze lunchplek. Na een extra klim kwamen we uit bij een mooie kerk waar we gezellig met elkaar hebben geluncht. De aanwezigheid van een normaal toilet daar werd ook erg gewaardeerd. Na de lunch hadden we nog zeven kilometer voor de boeg. Erg creatief probeerden een aantal leerlingen de route af te snijden, wat resulteerde in bijna gebroken benen voor Annemijn. Gijs werd de hele dag gestalkt door zijn ‘Duitse vriendin.’ Zij was overigens eerst Harm zijn ‘Duitse chick,’ maar die liep snel genoeg om van haar af te komen. Telkens als Gijs dacht haar afgeschud te hebben, dook ze uit onverwachte hoek weer op. De laatste 7 kilometer hebben we zonder pauze doorgelopen, al zou mevrouw Brands een pakezel wel waarderen. Na een stevige klim richting het dorpsplein, wachtte ons een verrassing. Een circusartiest liet ons op eigenaardige manier zien wat hij wel niet kon. Toen de man in kwestie zijn vinger in de neus van een ezel stak en die vervolgens begon af te likken, leek het voor ons tijd om te gaan. In de gîte werden we hartelijk ontvangen door de gastvrouw. Na een douche en de dagelijkse was gingen we eten. Met trots kunnen we u mededelen dat we ons lang verwachte rijst hebben gegeten. De chocolademousse als toetje werd enorm gewaardeerd door Jacolien en Vivian. Na smakelijke verhalen over bedwantsen hebben we de ontbijttafel alvast gedekt. Hierna zijn we naar het dorpsplein gegaan, waar we onder het genot van een drankje nog enorm hard met en om elkaar gelachen hebben. Ineens bedacht Mevrouw Brands zich dat we nog geen stempel in ons paspoort hadden laten zetten. Mevrouw Terhorst gebruikte haar superkrachten en sprintte van het terras naar de gîte om de stempel veilig te stellen. Gezien het feit we de volgende dag vroeg op moesten, is de groep vroeg gaan slapen.